همه گزینهها در مورد طالبان روی میز است / ایران برای حقابه هیرمند از ابزار نظامی استفاده خواهد کرد؟
تاریخ انتشار: ۱۹ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۲۳۶۰۳
به گزارش تابناک، 83 روز از هشدار ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور، به افغانستان مبنی بر حقابه هیرمند میگذرد و هنوز اقدام موثر و عملی از سوی دولت سیزدهم در این زمینه صورت نگرفته است. معضلی که 51 سال محل بحث دو کشور (ایران و افغانستان) به حساب میآید و هنوز اندر خم پیچ بیتوجهی مانده است.
از آسیب در بخش تامین آب شرب گرفته تا کشاورزی و بروز پدیده ریزگردها از جمله آثار بیتوجهی به این موضوع در سیستان به حساب میآید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
معینالدین سعیدی، نماینده استان سیستان و بلوچستان (چابهار)، در این باره به تابناک گفت: تنش آبی یکی موضوعات مهمی است که استان سیستان و بلوچستان را دچار چالش کرده است. معضلی که ریشه در شمال استان، یعنی کشور همسایه، افغانستان دارد.
وی ادامه داد: طالبان برخلاف معاهده سال ۱۳۵۱، حقابه هیرمند را تامین نکرد و حتی به هشدار 80 روز پیش رئیسجمهور مبنی بر رفع این مشکل نیز اعتنایی نورزید. ضمن آنکه دستگاههای ذیربط نیز متناسب با این هشدار اقدام موثری انجام ندادند.
سعیدی توضیح داد: رئیس سازمان محیط زیست در مصاحبهای به جای استفاده از حقابه هیرمند میگوید حقابه حریررود و به جای آنکه بگوید مطابق معاهده سال ۱۳۵۱ افغانسان موظف است ۸۲۰ میلیون مترمکعب به ایران بپردازد می گوید ۸۵۰ میلیون لیتر! این صحبتها نشان میدهد اشراف و دغدغهمندی لازم وجود ندارد.
سعیدی افزود: پیگیری این موضوع صرفا در دستگاه دیپلماسی صورت گرفت. در حالی که باید سطوح بالاتری نظیر شورای امنیت ملی با حضور دستگاههای نظامی و امنیتی به این موضوع ورود میکردند.
این نماینده مجلس تصریح کرد: همه گزینهها علیه گروه طالبان باید روی میز باشد. پیشنهادی که کمسیون کشاورزی به مسئولین وزارت خارجه داده است. چراکه تاکنون گزینههای دیپلماتیک نتوانسته نتیجه لازم را داشته باشد.
او ادامه داد: افغانستان برخلاف تعهدات خود حتی اجازه بازدید کارشناسان از سد کجکی را نمیدهد. بنابراین جز روی میز آوردن همه گزینهها اعم از نظامی راهی برای رفع این تنش وجود ندارد!
در جنوب استان سیستان و بلوچستان چه خبر است؟نماینده چابهار در تشریح وضعیت تامین آب در جنوب استان سیستان و بلوچستان عنوان کرد: فارغ از مسئله هیرمند و بدعهدیهای همسایه شمالی، جنوب این استان نیز با شرایط عجیبی دست و پنجه نرم میکند.
وی ادامه داد: بهرغم وجود سدهای پر آب و نزدیکی این منطقه به اقیانوس، شبکه توزیع آب در پایین دست شرایط مناسبی ندارد. همچنین ظرفیت آبشیرینکنها نیز افزایش پیدا نکرده است. در حالی که طی سفر ریاست جمهوری به این استان وعده افزایش ظرفیت آنها داده شد.
۶۲ درصد از آبشرینکن های دنیا در منظقه خلیج فارس و دریای عمان هستند ولی سهم ایران تنها ۲ درصد است.
سعیدی عنوان کرد: همچنین جهاد آبرسانی که پیشبینی شده بود شاخص دسترسی به آب شرب را به بیش از ۹۰درصد برساند، مدتهاست پروژههای خود را به دلیل عدم تامین مالی متوقف کرده است یا سرعت اجرای آن بسیار کند است.
وی افزود: در شمال استان بخشی از مشکلات مردم به مسائلی باز می گردد که خارج از کنترل متولیان است. اما اینکه در جنوب استان نیز با چالشهای عدیده اینچنینی روبهرو هستیم قابل توجیه نیست.
منبع: تابناک
کلیدواژه: حقابه هیرمند گرمایش جهانی سامانه سماح پیاده روی اربعین اربعین حقابه هیرمند سیستان و بلوچستان طالبان حقابه هیرمند گرمایش جهانی سامانه سماح پیاده روی اربعین اربعین استان سیستان و بلوچستان حقابه هیرمند گزینه ها روی میز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۲۳۶۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت روزنامه جمهوری اسلامی از مدارا با طالبان بدون خط قرمز/ جازدن سیل به جای دادن حقابه!
به گزارش خبرآنلاین روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود نوشت: رواداری برای دولتها یک راهبرد مفید و موثر برای دستیابی به موقعیت در سیاستهای داخلی و خارجی است. اِعمال این راهبرد در زمینه سیاست داخلی هر قدر بیشتر باشد بهتر است ولی در مورد سیاست خارجی اگر مرز مشخصی رعایت نشود، قطعاً زیانهای فراوانی به همراه خواهد داشت.
از حکمرانان یک نظام سیاسی دینی همچون نظام جمهوری اسلامی انتظار اینست که حداکثر رواداری را در سیاست داخلی اِعمال کنند و به این فرموده پیامبر خدا صلیالله علیه وآله پایبندی نشان دهند که اگر حاکم در عفو اشتباه کند بهتر است از اینکه در عقوبت کردن گرفتار خطا شود. «...فان الامام لان یخطئ فی العفو خیر له من ان یخطئ فی العقوبه». متاسفانه سیاست داخلی ما بر این توصیه رسولالله مبتنی نیست و بعضی از حکمرانان ما تصورشان اینست که با سختگیری و فشار حداکثری در کیفر دادن میتوانند مردم را به مسیری که میخواهند سوق دهند. عجیب است که علیرغم تجربیات متعدد و مستمری که در زمینه کارآمد نبودن سیاست زور و فشار وجود دارد، این دسته از حکمرانان همواره بر استمرار این سیاست شکستخورده اصرار میورزند.
عجیبتر اینکه همین حضرات که اِعمال فشار حداکثری در سیاست داخلی را میپسندند، در زمینه سیاست خارجی به ویژه درباره بعضی کشورها که خطرناک بودنشان برای منطقه و آینده منافع ملی ایران اظهر منالشمس است، به رواداری کامل و بدون قید و شرط معتقدند! با اینکه طبق ضربالمثل معروف «مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید میترسد» حکمرانان ما باید از کسانی که بدترین سابقه تروریستی، تکفیری، بدعهدی و پایبند نبودن به قوانین و مقررات بینالمللی را دارند برحذر باشند، آنها را به راحتی تحمل میکنند، تخلفاتشان را نادیده میگیرند و امتیازات زیادی در اختیارشان قرار میدهند.
امیرخان متقی، وزیر خارجه حکومت خودخوانده طالبان که از سران بدسابقه این گروه تروریستی تکفیری است، اخیراً ضمن انکار حضور داعش در افغانستان گفته است این گروه تحت حمایت سه کشور منطقه قرار دارد و این سه کشور داعش را حمایت میکنند و باعث ناامنی منطقه شدهاند. هرچند امیرخان اسمی از این سه کشور نیاورده ولی آشنایان با تفکر او گفتهاند منظورش سه کشور تاجیکستان، ایران و پاکستان هستند که طبق ادعای این طالب متوهم، اولی نیروی انسانی داعش را تامین میکند، دومی راه عبور را برایشان باز میگذارد و سومی بودجه و مراکز برنامهریزی آنها را برعهده دارد.
جالب است که دولتمردان تاجیک و پاکستانی همواره از وجود گروههای متعدد تروریستی ازجمله داعش در افغانستان تحت حاکمیت طالبان خبر میدهند و این کشور را کانون ناامنی میدانند. از طرف دیگر، هر وقت قتل و غارت و جنایتی در افغانستان اتفاق میافتد حکومت خودخوانده طالبان آن را به گردن داعش میاندازد در حالی که همه میدانند طالبان با داعش تقسیم کار کرده و جنایتهای خود را به گردن داعش میاندازد و داعش هم که با طالبان همدست است، این تقسیم کار را پذیرفته و جنایات را گردن میگیرد. با اینکه این واقعیت کاملاً قطعی و روشن است، امیرخان متقی با وقاحت تمام ادعا میکند داعش در افغانستان حضور ندارد و این سه کشور حامیان داعش هستند.
پاکستان و تاجیکستان در حال تسویه حساب با طالبان هستند و آنچه مایه تاسف است اینست که ایران هنوز به سیاست مدارا با این گروه تروریستی تکفیری ادامه میدهد و این گروه علیرغم بدعهدیها و تخلفاتی که از قوانین بینالمللی دارد دائماً از ایران امتیاز میگیرد. در نزدیک سه سالی که طالبان بر افغانستان سلطه دارد هنوز حاضر نشده حقابه ایران از هیرمند را بدهد و اخیراً که سرریز سیل به سیستان رسید، طالبان آن را به عنوان حقابه ایران جا زد! امتیازات سیاسی و تجاری زیادی نیز از ایران میگیرد و مهمتر اینکه خطر ناامنی در ایران به دلیل ورود عناصر وابسته به طالبان هر روز افزایش مییابد ولی حکمرانان ما به هشدارها اعتنا نمیکنند. حالا که امیرخان هم ایران را به همکاری با داعش متهم کرده آیا باز هم سیاست مدارا با طالبان جایز است؟ خط قرمز کجاست؟
311311
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901685